Noord
Het volk van boven het IJ heeft de naam eigenzinnig te zijn. Eilandbewoners die vanuit ‘splendid isolation’ eigen normen en waarden opstellen. Men schertst wel eens dat Amsterdam z’n beleid op Engeland inspireerde. Zoals de Britten hun ‘gajes’ naar Australië en Nieuw-Zeeland zonden, zo zette Amsterdam een uitplaatsingsbeleid op voor arme gezinnen uit de krottenwijken naar Noord. Probleemgroepen werden opgedeeld in categorieën. Werklozen, alleenstaanden, bejaarden en ‘onmaatschappelijken’.
De tuindorpen in Noord gingen uit van een opvoedkundige gedachte. Er kwamen uiteindelijk tienduizenden mensen te wonen. Voor horeca was geen plek. De socialistische (en soms ook christelijke) bedenkers van de buurt zouden de arbeiders verheffen. Geen cafés dus, maar theater, kerkbezoek en sport. De kersverse inwoners ondergingen het gelaten. Na een moeizame start, groeide er iets moois in de Noordse tuindorpen. De Noorderlingen gingen van hun ‘eiland’ houden. Natuurlijk was er heimwee naar de oude binnenstad.Maar Noord voelde veilig en er ontstond saamhorigheid. Het verenigingsleven bloeide, de voetbalclubs groeiden uit tot de beste van de stad. Een kleine eeuw later is het geheim van Noord ontdekt. Het eilandje aan de overkant van het IJ is ‘hot, hip en happening’ aan het worden. De Noorderlingen die op de foto’s voorbij komen, laten het over zich heenkomen. Het zal hun tijd wel duren. Tekst. Bas Kok |